Ferre is 9 maanden als ik hem in juli samen met zijn mama, Laura (22) weerzie in Mortsel, bij mij thuis. Een viertal maanden eerder bezocht ik hen bij hen thuis, in een moeilijk fase met veel epilepsie  en ziekenhuisopnames. De mama en het baby’tje dat ik nu ontvang zijn een ander duo. Laura heeft haar grootste vermoeidheid en zorgen achter zich kunnen laten, al is Ferre nog steeds een ietwat moeilijke slaper, zeker nu zijn tandjes beginnen door te komen. Hij is nu in de eerste plaats een vrolijke, stevige baby die duidelijke stapjes vooruit maakt. Maar zijn mama en papa hebben al een pittig traject met hem achter de rug.